وقتی دست به پاک کردن یک صفحه از سایت می زنید، در واقع یک یو آر ال از آن را حذف می کنید. از این پس نیز کاربران با وارد شدن به یو آر ال قبلی با خطای 404 مواجه می گردند. اما آیا این همان چیزیست که شما می خواستید؟
شاید شما بخواهید که آن صفحه را به آدرس دیگری ریدایرکت کنید. شاید هم عمدا قصد دارید که آن صفحه را به کل پاک کنید. در این صورت استفاده از کد 410 در هدر صفحه مطمئنا گزینه بهتری خواهد بود. این مطلب درباره گزینه های پیش رو و همینطور انتخاب صحیح یکی از آنهاست.
ریدایرکت یا پاک کردن کامل صفحه؟
اولین موردی که می بایست به آن توجه کنید اینست که آیا صفحه معادلی با صفحه پاک شده در سایت وجود دارد یا نه. به عبارت دیگر اگر شما به عنوان یک کاربر بر روی آدرس پاک شده کلیک کردید، آیا صفحه مشابهی که انتظاراتتان را براورده می کند در وبسایتتان وجود دارد؟ در صورت وجود چنین صفحه ای که مطابق انتظار اکثریت کاربران است، بهتر است صفحه پاک شده را به آن ریدایرکت کنید.
ما به شخصه پیشنهاد می کنیم که حتی اگر قسمت کوچکی از یک صفحه با صفحه پاک شده شما تشابه دارد، صفحه قبلی را به این صفحه جدید ریدایرکت کنید، هر چند اگر مطابق با انتظارات عده نسبتا کمی باشد. دلیل این پیشنهاد بسیار واضح است: کاربران بهتر است با یکی صفحه کمی مشابه رو به رو شوند تا اینکه یک صفحه خطا را مشاهده کنند.
ساخت ریدایرکت
اگر شما تصمیم به ریدایرکت یک صفحه کردید، مطمئن شوید که آن ریدایرکت از نوع 301 است. ریدایرکت های متنوعی وجود دارند اما ریدایرکت 301 به معنی انتقال دائمی آن صفحه قبلیست. در این شرایط گوگل و سایر موتورهای جستجو نیز اعتبار لینک قبلی را به لینک جدید منتقل می کنند و بر ارزش آن می افزایند.
پاک کردن دائمی صفحه
اگر صفحه مشابهی با صفحه مورد نظرتان در سایت وجود ندارد، بهتر است از خود بپرسید که آیا واقعا این صفحه را می بایست پاک کنم؟ یا اینکه بهتر است آن را ارتقا دهم. اگر تصمیم به پاک کردن صفحه گرفتید، مطمئن شوید که از هدر HTTP مناسبی برای آن، یعنی کد وضعیت 410 استفاده کنید.
کد های وضعیت 404 و 410
تفاوت بین کد 404 و 410 بسیار ساده است: کد 404 به معنای عدم پیدا شدن صفحه است و کد 410 به معنای پاک شدن دائمی صفحه است و معنای دقیقتری دارد. اگر درخواست یو آر الی با کد 410 پاسخ داده شود، گوگل از پاک شدن آن اطمینان حاصل کرده و آن را به زودی از ایندکس خود خارج می کند.
در صورتی که شما از وردپرس استفاده می کنید، پلاگین Yoast SEO و ابزار ریدایرکت آن می تواند به صورت اتوماتیک برای شما کد 410 در هدر صفحه ایجاد کند. این ابزار مدیریت ریدایرکت، یک ابزار کامل برای کار با ریدایرکت هاست. این ابزار به صورت اتوماتیک از شما می پرسد که چه کاری می خواهید با یو آر ال پاک شده انجام دهید. میتوانید انواع ریدایرکت را اعمال کرده و آن را به اطلاع کنسول جستجوی گوگل نیز برسانید.
مشکل کد 410 در نقص پشتیبانی گوگل از آن است. گوگل با سرعت بیشتری صفحات دارای کد 410 را از ایندکس پاک می کند اما با این وجود گوگل صفحات دارای کد 410 را در دسته خطاهای 404 قرار می دهد.
آسیب های موازی در هنگام پاک کردن یک صفحه
وقتی دست به پاک کردن یک صفحه می زنید، به موازات آن آسیب هایی نیز به سایت زده می شود. فرض می کنیم که شما تمام پست های مربوط به یک برچسب به خصوص را پاک می کنید. آن تگ در حال حاضر خالی از پست است و یو آر ال های آرشیوی آن با خطای 404 مواجه می گردند. حتی اگر این مشکل را حل کنید، آرشیو مربوط به خود این تگ نیز خطای 404 می دهد. بنابراین این یو آر ال را نیز بایست در نظر داشته باشید.
حتی اگر تعدادی از پست های یک برچسب به خصوص را پاک کنید، باز هم احتمالا با مشکل مواجه خواهید شد. مثلا اگر برچسب شما دارای 12 پست بوده و 7 پست آن را پاک کنید و در عین حال هر صفحه از آرشیو برچسب، 10 پست را نشان دهد، صفحه دو آرشیو دیگر وجود نداشته و با خطای 404 مواجه می شوید. با پاک کردن یک یا دو پست احتمالا مشکل خاصی ایجاد نمی شود، اما در سایت های بزرگ و با پاک کردن تعداد زیادی از پست ها، این مشکل بغرنج خواهد بود. مخصوصا اگر دارای صفحات با محتوای ضعیف زیادی باشید و به خاطر الگوریتم پاندا مجبور به پاک کردن آنها شوید، این مشکل دو چندان نیز خواهد شد. بنابراین با دقت دست به پاک کردن صفحات بزنید.