چند سال پیش، گوگل صفحات موبایلی سریع یا همون AMP رو ساخت تا به گوشی‌های موبایل کمک کنه سریع‌تر تو اینترنت بگردن. هدفشون این بود که یه راه متن‌باز برای سرعت دادن به اینترنت و ارائه سریع محتوا درست کنن. می‌شه گفت تقریباً یه جور مقابله به مثل با فیسبوک و Instant Articlesشون بود – که اونم یه پروژه برای افزایش سرعت بود. تو چند سال اخیر، با بهتر شدن زیرساخت‌های وب و کدها، گسترش شبکه‌های تحویل محتوا (CDN) و توجه بیشتر گوگل به معیارهای سرعت صفحه (مثل Core Web Vitals)، علاقه به AMP کم شده.
یکی از بزرگترین مشکلات صفحه AMP، آدرس URL بود. وقتی یه ناشر وب، یه محتوایی رو از طریق AMP منتشر می‌کرد و یه کاربر با موبایل اون رو می‌دید، یه URL عجیب و غریب می‌دید که شبیه این بود:
https://www.google.com/amp/s/www.example.com/amp/doc/data/...این “شستشوی” URLها از طریق گوگل برای مرتبط شدن با AMP، در بهترین حالت ناشیانه بود و در بدترین حالت، برای همه سایت‌ها به جز گوگل مضر بود.
یه فناوری جدید به اسم Signed Exchanges یا SXGها طراحی شد تا جاش رو بگیره. SXGها در واقع یه تبادل HTTP هستن که شامل یه مجموعه داده‌ی رمزنگاری شده و تأیید شده‌ان. این داده‌ها، یکپارچگی و اصالت یه محتوا رو تأیید می‌کنن.
SXGها مشکل URL رو با حذف اطلاعات از URL به جای ارسالشون از طریق یه تبادل HTTP حل می‌کنن. از اونجایی که طرفین درگیر – سرور پلتفرم خبری و سرور گوگل – به هم اعتماد دارن، تأیید یکپارچگی صفحه کامل می‌شه. بعد گوگل می‌تونه صفحه خبری رو از سرورهای خودش به شما نشون بده. تقریباً شبیه عملکرد یه CDN هست، بدون اینکه نیاز باشه رسانه‌ها رو از سرورهای CDN مختلف بکشه.
چطور Signed Exchanges به سئو کمک می‌کنن؟
اگه بخوایم ساده بگیم، مزیت اصلیش اینه که از سرورهای گوگل به عنوان یه روش سریع‌تر برای ذخیره و نمایش محتوای سایتت استفاده می‌کنی. البته هنوزم باید محتوات رو روی سرورهای خودت داشته باشی. اما با SXGها، گوگل می‌تونه از نسخه ایندکس شده سایتت که خزیده استفاده کنه تا به بازدیدکننده‌ها نشون بده، مخصوصاً وقتی که این کار برای Core Web Vitals و سرعت صفحه مفید باشه.
البته قرار نیست همه نسخه گوگلی سایتت رو ببینن و باید خودت انتخاب کنی که می‌خوای از SXGها استفاده کنی یا نه. اما حالا که سرعت صفحه داره روز به روز برای رتبه‌بندی گوگل مهم‌تر می‌شه، انتخاب برای خیلی‌ها واضحه.
یه مزیت مهم Signed Exchanges نسبت به AMP اینه که از همین الان داره محبوبیت بیشتری پیدا می‌کنه. SXGها تا حدی با همکاری Cloudflare توسعه پیدا کردن – برای همینه که شبیه CDNها هستن – و Cloudflare هم یه گزینه یک-کلیکی داره که می‌تونی SXGها رو برای سایتت فعال کنی. اونایی که نمی‌خوان از Cloudflare استفاده کنن هم می‌تونن با یه کم کد نویسی، SXGها رو روی سایتشون راه‌اندازی کنن.
آیا SXGها اونقدر ارزش دارن که دنبالشون بریم؟
هر وقت یه فناوری یا ابزار بهینه‌سازی جستجوی جدید میاد، همه می‌پرسن: ارزش استفاده داره؟ بعضی فناوری‌ها فقط به درد سایت‌های خاص می‌خورن، بعضی‌ها هم کاربرد گسترده‌تری دارن. SXGها کجای این طیف قرار می‌گیرن؟
کلاً، Signed Exchanges یه ابزار سئوی همه‌کاره با مزایایی برای تقریباً همه هستن. اما بیشترین فایده رو برای سایت‌هایی دارن که بیشتر ترافیکشون مستقیم از جستجوی گوگل میاد. SXGها فقط وقتی کار می‌کنن که یه کاربر از طریق یه توزیع‌کننده محتوای بزرگتر که می‌تونه محتوات رو سریع‌تر از خودت نشون بده، وارد سایتت بشه. گوگل و Cloudflare الان بزرگترین‌هاش هستن، ولی احتمالاً بقیه هم کم کم این فناوری رو می‌پذیرن.
در مورد نقاط ضعف SXGها، گزارش‌گیری ترافیک ارگانیک تو آنالیتیکس یه کم گیج‌کننده می‌شه. بعضی بازدیدکننده‌ها ممکنه منبع ترافیکشون به صورت your-domain.com.webpkgcache.com نشون داده بشن، که همون نسخه کش شده سایتت روی سرورهای گوگله. این برای کسایی که می‌خوان این فناوری رو امتحان کنن جدیده. علاوه بر این، SXGها ممکنه برای سایت‌هایی که خیلی پویا هستن و روزی چند بار تغییر می‌کنن مناسب نباشن. این فناوری بیشتر برای صفحات نسبتاً ثابته، مثل پست‌های وبلاگی که زیاد تغییر نمی‌کنن.
در نهایت، SXGها یه راه کم دردسر برای افزایش سرعت سایت برای بخشی از کاربرهات هستن. اگه این برات مفیده، پس باید به فکر پیاده‌سازی SXGها باشی.
