چطور خطای Redirect error در گوگل سرچ کنسول را برطرف کنیم؟

«Redirect error» یا «خطای ریدایرکت» یکی از وضعیت‌هایی است که در گوگل سرچ کنسول با آن مواجه می‌شویم. این خطا به این معنی است که ربات‌های گوگل نتوانسته‌اند به URL مقصد برسند، چون ریدایرکتی که شما تنظیم کرده‌اید کار نکرده یا در سطح URL با مشکلی مواجه شده‌اند. این وضعیت همچنین نشان می‌دهد که صفحه مورد نظر ایندکس نشده است.

همیشه صفحات دارای خطای ریدایرکت را در اولویت قرار دهید. اگر این خطاها را نادیده بگیرید، ممکن است به مشکلات جدی سئو منجر شوند؛ مشکلاتی مثل هدر رفتن بودجه خزش (Crawl Budget) یا از دست دادن سیگنال‌های رتبه‌بندی که با زحمت به دست آورده‌اید.

علت‌های بروز خطای ریدایرکت چیست؟

اگر در گزارش Page indexing سرچ کنسول با وضعیت «Redirect error» روبرو شدید، به این معنی است که:

1. شما یک ریدایرکت تنظیم کرده‌اید تا هم کاربران و هم ربات‌ها را از یک صفحه به URL دیگری منتقل کنید.
2. ربات گوگل (Googlebot) یک کد پاسخ ریدایرکت 3xx از سرور شما دریافت کرده است.
3. ربات گوگل خواسته ریدایرکت شما را دنبال کند، اما با یک خطا مواجه شده است.
4. و در نتیجه، نتوانسته به صفحه مقصد شما در آن ریدایرکت برسد.

گاهی اوقات، خطای ریدایرکت ممکن است به دلیل مشکلات خود گوگل باشد. سال گذشته چنین اتفاقی افتاد و گوگل سرچ کنسول به اشتباه برای کاربرانش اعلان‌های خطای ریدایرکت ارسال کرد.

با این حال، در بیشتر موارد، خطاهای ریدایرکت ناشی از مشکلات داخلی وب‌سایت شما و عدم تخصص کافی در زمینه سئو هنگام پیاده‌سازی ریدایرکت‌هاست.

بیایید دقیق‌تر بررسی کنیم که چه چیزهایی ممکن است باعث خطای ریدایرکت در سرچ کنسول شما شده باشند.

ریدایرکت‌های بیش از حد و پشت سر هم (زنجیره ریدایرکت)

فرض کنید URL A صفحه اصلی شماست که می‌خواهید آن را ریدایرکت کنید و URL C صفحه مقصد شماست که می‌خواهید هم کاربران و هم ربات‌ها به آنجا هدایت شوند.

اما اگر به هر دلیلی، بین URL A و URL C بیش از یک URL دیگر قرار دهید، شما در حال ایجاد یک زنجیره ریدایرکت هستید.

و چیزی که باید بدانید این است که از دیدگاه سئو، زنجیره‌های ریدایرکت خطرناک هستند و باید از آن‌ها دوری کنید.

چرا؟ چون هر صفحه اضافی در این زنجیره، نیازمند استفاده از منابع بیشتری برای رسیدن به صفحه مقصد است. و گوگل به دلیل منابع محدودش، ممکن است از یک جایی به بعد دیگر ریدایرکت‌های شما را دنبال نکند.

به عبارت دیگر، این وضعیت نشان می‌دهد که زنجیره ریدایرکت بیش از حد طولانی است و در نتیجه ربات گوگل به URL نهایی شما نخواهد رسید.

وقتی هم که ربات‌ها از دنبال کردن ریدایرکت‌ها در یک زنجیره دست می‌کشند، کاربران با صفحه خطای ERR_TOO_MANY_REDIRECTS مواجه می‌شوند و به URL مقصد هدایت نخواهند شد.

حتی یک ریدایرکت اضافه (URL B) بین URL اصلی A و URL نهایی C یک زنجیره ریدایرکت ایجاد می‌کند.

اگرچه شاید یک صفحه اضافی بین URL های A و C چندان زیاد به نظر نرسد، اما گاهی پیش می‌آید که برخی وب‌سایت‌ها حتی ۶ (یا بیشتر!) ریدایرکت در یک زنجیره دارند.

پس شاید بپرسید که چند ریدایرکت پشت سر هم «زیاد» محسوب می‌شود؟

جان مولر در یکی از جلسات SEO Office Hours اشاره کرده بود که گوگل به طور همزمان تا ۵ ریدایرکت را دنبال می‌کند.

علاوه بر این، طبق مستندات رسمی گوگل، ربات گوگل می‌تواند تا ۱۰ صفحه را در یک زنجیره ریدایرکت دنبال کند، اما من قویاً توصیه می‌کنم که این موضوع را امتحان نکنید!

به عنوان یک قانون کلی، همیشه سعی کنید صفحه اصلی را مستقیماً به URL مقصد ریدایرکت کنید. در مثال ما، این ریدایرکت باید مستقیماً از URL A به C باشد.

و اگر می‌خواهید URL B هم ریدایرکت شود، یک ریدایرکت جداگانه از URL B به C تنظیم کنید.

فراموش نکنید تا زمانی که این قانون را رعایت می‌کنید، هیچ محدودیتی برای تعداد ریدایرکت‌های تکی که از یک صفحه خاص انجام می‌دهید وجود ندارد.

همچنین به یاد داشته باشید که وقتی با انواع مختلف ریدایرکت سر و کار دارید، همه چیز پیچیده‌تر هم می‌شود.

برای مثال، باید مراقب استفاده همزمان از ریدایرکت‌های 301 و 302 در یک زنجیره ریدایرکت باشید. از آنجایی که باید از ریدایرکت‌های 301 و 302 برای موارد متفاوتی استفاده کنید، ممکن است برای گوگل سخت باشد که تشخیص دهد شما می‌خواهید صفحاتتان به طور موقت یا دائمی ریدایرکت شوند.

اگر به سئوی وب‌سایتتان اهمیت می‌دهید، نباید با ارسال سیگنال‌های متناقض به گوگل ریسک کنید.

حلقه‌های ریدایرکت (Redirect Loops)

یک حلقه ریدایرکت زمانی اتفاق می‌افتد که شما یک ریدایرکت از URL A به B تنظیم می‌کنید، اما بعد ربات‌ها را دوباره از URL B به URL A برمی‌گردانید. این یک راه سرراست برای گیج کردن ربات گوگل است!

و وقتی ربات گوگل بارها و بارها بین دو صفحه پاسکاری می‌شود، یعنی:

• در عمل، ریدایرکت از URL A به B کار نمی‌کند.
• کاربران هرگز در چنین ریدایرکت بی‌پایانی به صفحه نهایی نمی‌رسند و در نتیجه صفحه خطای ERR_TOO_MANY_REDIRECTS را می‌بینند.

حلقه‌های ریدایرکت نمونه دیگری از پیکربندی و پیاده‌سازی ضعیف ریدایرکت در وب‌سایت شما هستند.

اگرچه اغلب با هم اشتباه گرفته می‌شوند، اما زنجیره‌های ریدایرکت و حلقه‌های ریدایرکت تفاوت قابل توجهی دارند. در مورد زنجیره‌های ریدایرکت، گاهی ممکن است کاربران به یک URL فعال برسند. اما در مقابل، حلقه‌های ریدایرکت هرگز به ربات‌ها و کاربران اجازه دسترسی به صفحه نهایی را نمی‌دهند.

چیزی به نام حداقل تعداد حلقه مجاز وجود ندارد؛ شما باید به هر قیمتی از آن‌ها اجتناب کنید.

به یاد داشته باشید که سناریوی ایده‌آل همیشه این است که بتوانید ربات گوگل را با یک «پرش» به صفحه نهایی برسانید.

URLهای نادرست در ریدایرکت

ریدایرکت شما ممکن است به دلیل خطاهای سطح URL نیز کار نکند؛ برای مثال، اشتباه در ساختار URL.

این اتفاق ممکن است زمانی بیفتد که URL مقصد به طور ناخواسته نادرست تایپ شده باشد، مثلاً به جای «http» از «htttp» یا به جای «www» از «wwww» استفاده شده باشد.

نمونه دیگر زمانی است که URL ریدایرکت از حداکثر طول مجاز URL فراتر رود. این اتفاق ممکن است هنگام افزودن چندین URL به یک حلقه ریدایرکت رخ دهد و منجر به URL های بسیار طولانی و پارامتردار شود.

البته این به آن معنا نیست که پارامترهای فیلتر یا کوئری ذاتاً مضر هستند. اگر به درستی پیکربندی شوند، می‌توانند در وب‌سایت‌های فروشگاهی بسیار مفید باشند.

اما به عنوان یک قانون کلی، هرچه طول URL کوتاه‌تر باشد، بهتر است. همیشه بهترین شیوه‌ها برای ایجاد یک ساختار URL سئوپسند را دنبال کنید.

و برای جلوگیری از «خطای ریدایرکت»، همیشه اطمینان حاصل کنید که گوگل برای دسترسی به URL نهایی شما مشکلی ندارد.

به طور کلی، اگر صفحه مقصد با کد وضعیت HTTP 200 پاسخ ندهد، ربات گوگل آن را نامعتبر تلقی کرده و برای رندر و ایندکس کردن آن برنامه‌ریزی نخواهد کرد.

بنابراین، اگرچه چنین اشتباهاتی ممکن است نادر و جزئی به نظر برسند، اما نباید اجازه دهید در وب‌سایت شما به وجود بیایند.

و در صورتی که صفحه مقصد با کد وضعیت دیگری مانند 404 پاسخ دهد، باید آن را در بخش مربوط به همان وضعیت در گزارش Page indexing (ایندکس صفحات) جستجو کنید.

چگونه خطای «Redirect error» را برطرف کنیم؟

اگر می‌خواهید خطای ریدایرکت را در گوگل سرچ کنسول برطرف کنید، باید:

1. دلیل کار نکردن ریدایرکت خود را شناسایی کنید.
2. و سپس اطمینان حاصل کنید که صفحه اصلی به طور مستقیم ربات‌ها و کاربران را به URL مقصد هدایت می‌کند.

وقتی این مشکل به درستی برطرف و ریدایرکت شود، وضعیت URL آسیب‌دیده در گزارش Page indexing باید به «Page with redirect» (صفحه دارای ریدایرکت) تغییر کند.

اما رفع این مشکل ممکن است به یک رویکرد دقیق‌تر نیاز داشته باشد. به همین دلیل، بیایید بدون معطلی، به صورت گام به گام به نحوه رفع مشکل «Redirect error» بپردازیم.

 لیست صفحات آسیب‌دیده را در سرچ کنسول تحلیل کنید

ابتدا، لیست صفحات آسیب‌دیده را در گزارش Page indexing بررسی کنید تا مقیاس مشکل را ارزیابی کرده یا به دنبال الگوهای مشترک در URL های آسیب‌دیده بگردید.

اگر شک دارید که وب‌سایت شما ممکن است با زنجیره‌ها یا حلقه‌های ریدایرکت درگیر باشد، باید یک هشدار به شما بدهم. این گزارش فقط URL ای را به شما نشان می‌دهد که ریدایرکت را شروع کرده است. برای اطلاعات بیشتر در مورد زنجیره‌ها یا حلقه‌های احتمالی، باید فراتر از گوگل سرچ کنسول جستجو کنید. در بخش بعدی نحوه انجام این کار را توضیح می‌دهم.

جنبه دیگری که باید در گزارش Page indexing بررسی کنید این است که آیا فایل نقشه سایت (sitemap) شما شامل هیچ‌کدام از صفحات دارای خطای ریدایرکت هست یا نه.

برای این کار، وارد صفحه وضعیت خطا شوید و با استفاده از منوی کشویی در گوشه بالا سمت چپ گزارش، فیلتر را روی «All submitted pages» (همه صفحات ارسال‌شده) قرار دهید. با توجه به اینکه شما نمی‌خواهید URL آسیب‌دیده ایندکس شود، نباید هیچ صفحه‌ای را در اینجا پیدا کنید.

یکی از بهترین شیوه‌ها این است که هر بار که یک ریدایرکت تنظیم می‌کنید، سایت مپ XML خود را به‌روز کنید. به یاد داشته باشید که فایل سایت مپ شما فقط باید شامل صفحاتی باشد که می‌خواهید ایندکس شوند و با کد وضعیت 200 پاسخ می‌دهند.

اینجا همچنین زمانی است که باید تصمیم بگیرید که آیا اصلاً می‌خواهید صفحه آسیب‌دیده ریدایرکت شود یا نه.

اگر از ریدایرکت 301 استفاده می‌کنید، کاربران URL اصلی را نخواهند دید، زیرا فقط می‌توانند به صفحه مقصد دسترسی داشته باشند. اما اگر می‌خواهید کاربران به هر دو صفحه دسترسی داشته باشند و فقط نشان دهید که یکی از آن‌ها برای شما مهم‌تر است، باید روش ریدایرکت را حذف کرده و از تگ کنونیکال (canonical) استفاده کنید.

در راهنمای ما درباره تگ‌های کنونیکال، بخوانید که چطور می‌توانید از آن‌ها بهره‌مند شوید و چه تفاوتی با ریدایرکت‌های 301 دارند.

زنجیره‌ها و حلقه‌های ریدایرکت را اصلاح کنید

همانطور که پیش‌تر گفتیم، گزارش Page indexing با اینکه برای گزارش مشکلات «Redirect error» مفید است، اما به شما نشان نمی‌دهد که چه چیزی باعث آن‌ها شده است.

یک گزینه برای ممیزی (audit) ریدایرکت‌ها که من از آن استفاده می‌کنم، نصب یک افزونه روی مرورگر و نظارت بر صفحات هنگام مرور وب‌سایتتان است.

ابزار مورد علاقه من Link Redirect Trace است، اما به شما توصیه می‌کنم Redirect Path از Ayima (برای گوگل کروم) یا HEADMasterSEO (اگر ابزارهای دسکتاپ را ترجیح می‌دهید) را نیز بررسی کنید.

وقتی وارد صفحه اصلی می‌شوید، ابزار Link Redirect Trace تمام URL های موجود در زنجیره را مشخص کرده و کدهای پاسخ HTTP هر صفحه و مقصد ریدایرکت آن‌ها را نشان می‌دهد.

این ابزار همچنین تعداد ریدایرکت‌ها در یک زنجیره را به شما نشان می‌دهد. این ویژگی ممکن است هنگام سر و کار داشتن با زنجیره‌های طولانی بسیار مفید باشد، مانند مثال بالا که ابزار ۱۰ ریدایرکت پشت سر هم را شناسایی کرده است.

یک تحلیل دقیق از URL ها همچنین می‌تواند به شما در پیدا کردن مشکلات حلقه ریدایرکت کمک کند. در مثالی که من تحلیل کردم، آخرین URL در زنجیره با کد 200 پاسخ نمی‌دهد، بلکه ربات‌ها را به صفحه اصلی برمی‌گرداند.

با این حال، بررسی دستی زنجیره‌ها و حلقه‌ها ممکن است رویکرد کاملی برای یک وب‌سایت بزرگ نباشد.

اینجاست که باید یک خزش کامل از سایت (site crawl) انجام دهید تا مطمئن شوید هیچ ریدایرکتی را از قلم نمی‌اندازید. برای این کار، باید از یک خزشگر سئو مانند Screaming Frog استفاده کنید.

یک برنامه برای ریدایرکت‌ها ایجاد کنید

برای مقابله با مشکلات «Redirect error»، به یک برنامه عملیاتی مناسب نیاز دارید تا اطمینان حاصل کنید که کنترل کاملی بر ریدایرکت‌های خود دارید.

با ایجاد یک فایل اکسل شروع کنید که لیست صفحات اصلی که می‌خواهید ریدایرکت کنید و URL های مقصد آن‌ها را مشخص می‌کند.

هنگام برنامه‌ریزی برای پیاده‌سازی ریدایرکت‌های جدید در وب‌سایت خود نیز همین الگو را دنبال کنید. این یک گام حیاتی برای پیگیری تمام تغییرات برنامه‌ریزی شده هنگام آماده شدن برای مهاجرت وب‌سایت است.

علاوه بر این، به یاد داشته باشید که هنگام ریدایرکت کردن، باید در هر مرحله از فرآیند به سئو فکر کنید. برای آسان‌تر کردن کار، لیستی از بهترین شیوه‌ها برای اصلاح و پیاده‌سازی ریدایرکت‌هایتان آماده کرده‌ام:

اقدام	چرا و چگونه آن را اصلاح کنیم؟
اصلاح زنجیره‌ها و حلقه‌ها	ریدایرکت‌های غیرضروری را حذف کنید. اگر نیاز به ریدایرکت کردن صفحاتی از وسط زنجیره دارید، اطمینان حاصل کنید که آن‌ها را با یک ریدایرکت تکی هدایت می‌کنید. بررسی کنید که آیا ریدایرکت‌های 301 شما به یک صفحه با کد وضعیت 200 که مقصد مورد نظر شماست، منتهی می‌شوند یا نه.
رفع مشکل لینک‌های شکسته	نظارت کنید که به صفحات 404 ریدایرکت نمی‌کنید تا از درخواست‌های غیرضروری در زنجیره ریدایرکت و تجربه کاربری ضعیف جلوگیری کنید. در عوض، ربات‌ها و کاربران را به یک صفحه مرتبط از نظر محتوا که با کد وضعیت 200 پاسخ می‌دهد، هدایت کنید.
به‌روزرسانی لینک‌سازی داخلی	لینک‌سازی داخلی گسترده به صفحات ریدایرکت شده ممکن است بودجه خزش شما را هدر دهد، زیرا ربات‌ها به صفحاتی می‌رسند که شما می‌خواهید به هر حال آن‌ها را ترک کنند. لینک‌های داخلی به URL قدیمی را حذف کرده و آن‌ها را به صفحه مقصد که با کد وضعیت 200 پاسخ می‌دهد، هدایت کنید.
اجرای ریدایرکت‌های جدید	به یک برنامه از پیش آماده شده پایبند باشید تا خطر خطاها را به حداقل برسانید. اطمینان حاصل کنید که ربات‌ها می‌توانند به صفحات شما دسترسی داشته باشند تا بتوانند ریدایرکتی که پیکربندی کرده‌اید را ببینند و به آن احترام بگذارند. در این مورد، بهترین شیوه‌های استفاده از robots.txt برای سئو را دنبال کنید. تاکید کنید که URL مقصد همان چیزی است که برایتان اهمیت دارد – یک تگ کنونیکال خود ارجاع (self-referential) به صفحه مقصد خود اضافه کنید.

همچنین، مراقب حذف ریدایرکت‌های خود باشید. به گفته گوگل، باید آن‌ها را حداقل به مدت یک سال نگه دارید، اما توصیه من این است که اصلاً آن‌ها را حذف نکنید.

تقریباً تمام شد! حالا بررسی کنید که آیا مشکلات «Redirect error» شما در گوگل سرچ کنسول برطرف شده‌اند یا نه، و از ترافیکی که به URL های مقصد جدیدتان منتقل می‌شود، لذت ببرید.

با این حال، به یاد داشته باشید که تغییرات شما ممکن است فوراً در گوگل سرچ کنسول قابل مشاهده نباشند. گوگل بسته به اینکه رباتش هر چند وقت یکبار و با چه سرعتی وب‌سایت شما را خزش می‌کند، ریدایرکت‌های به‌روز شده شما را شناسایی خواهد کرد.

در مورد یک وب‌سایت کوچک، می‌توانید به صورت دستی بررسی کنید که آیا ریدایرکت‌های شما همانطور که قصد داشتید کار می‌کنند یا نه.

تنها کاری که باید انجام دهید این است که URL اصلی خود را تایپ کرده و از یکی از افزونه‌های مرورگری که توصیه کردم استفاده کنید. به این ترتیب، می‌توانید ببینید که آیا در مرورگر خود به صفحه مقصد هدایت می‌شوید یا خیر.

اما وقتی یک وب‌سایت بزرگ را مدیریت می‌کنید، درک می‌کنم که پیاده‌سازی و نظارت بر ریدایرکت‌هایتان چقدر می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. این همچنین به این دلیل است که هرچه یک وب‌سایت بزرگ‌تر باشد، جنبه‌های سئوی بیشتری وجود دارد که باید به آن‌ها فکر کنید.

نکات کلیدی

1. در بیشتر موارد، مشکلات «Redirect error» توسط خودمان ایجاد می‌شوند. به یاد داشته باشید که هنگام پیاده‌سازی ریدایرکت‌ها این بهترین شیوه‌ها را دنبال کنید: از ایجاد زنجیره‌ها و حلقه‌های ریدایرکت خودداری کنید و URL های نادرست یا صفحات خالی را که ممکن است مانع رسیدن ربات‌ها و کاربران به محتوای مقصد شما شوند، دوباره بررسی کنید.
2. بهینه‌سازی ریدایرکت‌های شما برای انجام یک مهاجرت سالم وب‌سایت بسیار مهم است. چه در حال تغییر ساختار URL خود باشید و چه در حال ادغام محتوایتان، ریدایرکت‌های به درستی پیاده‌سازی شده به شما کمک می‌کنند تا تجربه کاربری را بهبود بخشیده و اعتبار انباشته شده (PageRank) خود را منتقل کنید.
3. گزارش Page indexing در گوگل سرچ کنسول فقط یک دید کلی از خطاهای ریدایرکت به شما می‌دهد. برای تحقیق دقیق در مورد مشکلات خود، یک خزش کامل از سایت انجام دهید یا از ابزارهایی مانند Link Redirect Trace استفاده کنید.
4. هرچه وب‌سایت شما بزرگ‌تر باشد، فرآیند رفع اشکال ممکن است پیچیده‌تر باشد. برای یک تحلیل جامع سئوی تکنیکال از وب‌سایت خود با کارشناسان ما در رادزاد تماس بگیرید تا اطمینان حاصل کنید که ریدایرکت‌های شما همانطور که باید، کار می‌کنند.