از سئوکار بپرس: با کمبود دولوپر، اولویت‌بندی سئو فنی رو چطور بچینیم؟
یه چارچوب عملی برای اولویت‌بندی رفع مشکلات سئو، وقتی بدهی فنی و منابع توسعه محدود مانع می‌شن.
سوال امروز به قلب مدیریت منابع توی سئو می‌زنه:
«وقتی بدهی فنی سایت دائم داره بیشتر می‌شه و نمی‌تونید منابع توسعه (Development Resources) رو در اختیار بگیرید، چطور مشکلات سئو رو اولویت‌بندی می‌کنید؟»
توی این مقاله، روش‌های مختلف اولویت‌بندی و کارهایی که وقتی حجم کاریتون بیشتر از حمایتیه که دریافت می‌کنید رو بررسی می‌کنیم.
بدهی فنی چیه؟
اول از همه، ببینیم منظورمون از «بدهی فنی» توی سئو چیه.
توی دنیای توسعه، این اصطلاح به مشکلات قدیمی و دیرینه یه وب‌سایت اشاره داره که به خاطر مدیریت نادرست یا «راهکارهای سریع» که در طول زمان دوام نیاوردن، انباشته شدن.
توی سئو، ما معمولاً از این اصطلاح برای نشون دادن هر مشکلی که ریشه توی کد داره و به طور اساسی روی تلاش‌های بهینه‌سازی تأثیر می‌ذاره، استفاده می‌کنیم. معمولاً این‌ها مشکلاتی هستن که تیم سئو به تنهایی نمی‌تونه حلشون کنه، بلکه نیاز به دخالت تیم‌های توسعه فرانت‌اند (Front-end) یا بک‌اند (Back-end) داره.
خب، وقتی بیشترِ کارِ رفع بدهی فنی سئو به عهده تیم‌های دیگه‌ست، چطور مطمئن می‌شید که مهم‌ترین کارها انجام می‌شن؟
ماتریس اولویت‌بندی
برای اولویت‌بندی کارها، باید سه جنبه اصلی رو در نظر بگیرید. این‌ها شامل ریسک‌های مرتبط با انجام نشدن کار، منافع بالقوه‌ای که با انجامش به دست میاد، و احتمال اجرای اون هستن.
حتی می‌تونید یه ماتریس درست کنید که امتیاز کلی یه مورد فنی رو مشخص کنه. بعد، از اون برای اولویت‌بندی استفاده کنید. هر مورد رو با ذینفعانی که تیم‌هاشون باید در اجرای اون دخیل باشن، مطرح کنید.
یه دید کلی از دامنه کامل کار به دست بیارید. از اونجا، می‌تونید برای هر دسته از «ریسک»، «پاداش» و «احتمال اجرا» یه عدد تعیین کنید.
ریسک
با محاسبه ریسکی که در صورت عدم انجام این کار برای کسب‌وکار ایجاد می‌شه، شروع کنید.
جنبه‌هایی مثل ریسک مالی رو در نظر بگیرید، مثلاً: «اگه این کار رو انجام ندیم، صفحات محصول ما ایندکس نمی‌شن. در حال حاضر X درصد از درآمد این صفحات محصول از طریق ترافیک ارگانیک تأمین می‌شه و بنابراین با انجام ندادن این کار، سالانه Y دلار از درآمد رو به خطر می‌اندازیم.»
همچنین می‌تونه ریسک برای عملکرد وب‌سایت باشه. به عنوان مثال، با عدم رفع مشکل تغییرات طرح‌بندی تجمعی (CLS) در گروهی از صفحات، ممکنه هم برای تبدیل‌ها (Conversions) و هم برای رتبه‌بندی ریسک ایجاد کنید.
یه ایده بهتر از سطح ریسک مرتبط با عدم رفع اون بدهی فنی به دست بیارید. سپس، بهش امتیازی از ۱ (ریسک کم) تا ۵ (ریسک زیاد) بدید.
پاداش
به همین ترتیب، پیامدهای مثبت انجام این کار رو در نظر بگیرید. ببینید چطور اجرای این رفع‌ها می‌تونه روی درآمد، نرخ تبدیل، رضایت مشتری تأثیر بذاره، یا حتی چطور می‌تونه باعث صرفه‌جویی در هزینه بشه.
برای مثال: «ما می‌دونیم که صفحات تکراری زیادی داریم که درآمدی ایجاد نمی‌کنن اما مرتباً توسط ربات‌های جستجو خزش (Crawl) می‌شن. می‌دونیم که هر بار ربات یه صفحه رو خزش می‌کنه، X دلار هزینه میزبانی سرور ما رو داره؛ بنابراین، اگه اون صفحات رو حذف کنیم، می‌تونیم سالانه Y دلار برای شرکت صرفه‌جویی کنیم.»
در درجه اول به منافع مالی حاصل از انجام کار نگاه کنید، اما برخی منافع ثانویه رو هم در نظر بگیرید.
برای مثال، آیا این کار به کاربران کمک می‌کنه اهدافشون رو راحت‌تر انجام بدن؟ آیا به کشف محصولات جدید کمک می‌کنه یا شاید تجربه کاربری بهتری رو ارائه می‌ده؟
بررسی کنید که آیا این کار به کانال‌های دیگه‌ای فراتر از جستجوی ارگانیک سود می‌رسونه. رفع بدهی فنی شما ممکنه تجربه صفحه فرود (Landing Page) رو برای گروهی از صفحات که برای کمپین‌های تبلیغات پولی (Paid Advertising) و همچنین ترافیک ارگانیک استفاده می‌شن، بهبود ببخشه. سود این کار ممکنه هم برای تیم رسانه پولی و هم برای تیم جستجوی ارگانیک احساس بشه.
هر کدوم از کارهای برنامه‌ریزی شده‌تون رو ارزیابی کنید و بهشون امتیازی بین ۱ (پاداش کم) تا ۵ (پاداش زیاد) بدید.
احتمال اجرا
وقتی چیزی که درخواست می‌کنید در واقع یه پروژه فوق‌العاده پیچیده و پرهزینه‌ست که تیم توسعه توانایی انجامش رو نداره، خب، انجام نمی‌شه. این ممکنه بدیهی به نظر برسه، اما اغلب وقتی سعی می‌کنیم درخواست‌های فنی خودمون رو اولویت‌بندی کنیم، به تأثیرشون روی شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPIs) فکر می‌کنیم، نه فشارشون به صف توسعه.
با صحبت با ذینفعان فنی، ممکنه متوجه بشید که برخی از وظایف شما پیچیده‌تر از اون چیزی هستن که اول فکر می‌کردید. به عنوان مثال، اضافه کردن یه بلوک محتوایی ساده قابل ویرایش به یه صفحه ممکنه در واقع نیاز به ساخت یه سیستم مدیریت محتوا (CMS) کامل داشته باشه.
کارهاتون رو با ذینفعانی که نیازمندی‌های واقعی کار رو می‌دونن، از تیم‌های درگیر گرفته تا ساعات کاری مورد نیاز، مطرح کنید.
از اونجا، درک بهتری از اینکه این کار چقدر آسون یا سریع خواهد بود، به دست میارید. سپس، می‌تونید امتیازی از ۱ تا ۵ برای احتمال اجرای اون (۱ یعنی احتمال خیلی کم و ۵ یعنی احتمال خیلی زیاد) تعیین کنید.
روش اولویت‌بندی
وقتی برای تمام رفع‌های بدهی فنی که می‌خواید انجام بشن، امتیازی در هر سه دسته تعیین کردید، می‌تونید کارها رو بر اساس مجموع امتیازات هر سه دسته اولویت‌بندی کنید. هرچه امتیاز بالاتر باشه، اولویت اون کار هم بالاتر است.
راه‌های اضافی برای به دست آوردن منابع توسعه
حالا، فقط به این دلیل که رفع مشکلاتتون رو اولویت‌بندی کردید، به این معنی نیست که تیم توسعه مشتاق اجرای اون‌ها خواهد بود. ممکنه هنوز دلایلی وجود داشته باشه که چرا نمی‌تونن درخواست‌های شما رو انجام بدن.
در اینجا چند پیشنهاد اضافی برای کمک به همکاری نزدیک‌تر با تیم فنی شما آورده شده:
صحبت کردن درباره کار با سرپرست تیم/مدیر محصول
بزرگترین مانعی که ممکنه نیاز به رفعش داشته باشید، معمولاً از طریق ارتباطات حل می‌شه. به تیم توسعه خودتون کمک کنید تا درخواستتون و منافع حاصل از انجام این رفع‌های فنی رو درک کنن.
با سرپرست تیم فنی یا مدیر محصول/پروژه ملاقات کنید تا درباره کار و چگونگی قرار گرفتن اون در برنامه کاریشون صحبت کنید.
ممکنه راه‌های بهتری برای ارائه درخواستتون به تیم فنی وجود داشته باشه که «زمان کشف» (Discovery Time) اون‌ها رو کاهش بده و در نتیجه فرصت بیشتری برای کار روی درخواست‌های دیگرتون فراهم کنه.
زمان بیشتری رو در ابتدا با تیم توسعه صرف کنید تا یه خلاصه کاری دقیق که تمام جزئیات لازم رو در بر می‌گیره، آماده کنید.
دسته‌بندی مشکلات در یک تیکت
یه نکته برای اینکه بتونید کار بیشتری رو از صف توسعه عبور بدید، دسته‌بندی درخواست‌ها در یک تیکت هست. اگه مواردی رو که نیاز به کار روی گروه مشابهی از صفحات یا قالب دارن، با هم گروه‌بندی کنید، این به معنیه که توسعه‌دهنده‌ها می‌تونن چندین تغییر رو همزمان انجام بدن.
برای مثال، اگه می‌خواید عنوان‌های صفحات محصول که به صورت ثابت کدنویسی شده‌اند، تغییر کنن، همینطور تگ‌های هدر (Header Tags) و خرده نان‌ها (Breadcrumbs) اضافه بشن، همه رو توی یه تیکت قرار بدید. به جای سه درخواست جداگانه که تیم توسعه باید براشون زمان‌بندی کنه، حالا یه تیکت بزرگتر دارن که می‌تونن روش کار کنن.
نشان دادن ارزش کار خودتون به ذینفعان توسعه
ارزش کار خودتون رو به اهداف ذینفعان نشون بدید. بنابراین، در مورد تیم توسعه، فکر کنید که چطور رفع‌های پیشنهادی شما می‌تونن به اون‌ها سود برسونن. ببینید KPIها یا اهداف اون‌ها چیه و سعی کنید کارتون رو طوری ارائه بدید که منافعش رو برای اون‌ها نشون بده.
به عنوان مثال، تیم‌های توسعه اغلب وظیفه نظارت و بهبود عملکرد صفحات وب رو دارن. بخشی از این ممکنه مدیریت بودجه سرور باشه. شما ممکنه بخواید گروهی از زنجیره‌های هدایت مجدد (Redirect Chains) رو حذف کنید، اما کارتون توسط تیم توسعه اولویت‌بندی نمی‌شه. ارزش حذف پرش‌های هدایت مجدد رو در کاهش بار سرور و در نتیجه هزینه‌های سرور نشون بدید.
اگه بتونید نشون بدید که چطور کاهش بدهی فنی هم به تیم سئو و هم به تیم توسعه سود می‌رسونه، احتمال اجرای اون خیلی بیشتر می‌شه.
جلب حمایت تیم‌های دیگر
در همین راستا، دنبال جلب حمایت تیم‌های دیگه برای کارتون باشید. وقتی فعالیتی که پیشنهاد کردید نه تنها به سئو، بلکه به CRO (بهینه‌سازی نرخ تبدیل) یا PPC (تبلیغات کلیکی) هم سود می‌رسونه، ممکنه حمایت کافی رو برای اولویت‌بندی اون با تیم توسعه ایجاد کنه.
ارزش کارتون رو فراتر از پیامدهای صرفاً سئو نشون بدید. این می‌تونه به درخواست شما برای اولویت‌بندی وزن بیشتری بده.
خلاصه: مدیریت بدهی فنی فراتر از یک لیست کارهاست
مدیریت بدهی فنی سئو هیچ وقت به سادگی نگه‌داشتن یه لیست کارها و انجام اون‌ها به ترتیب نیست. منابع داخلی اغلب محدود هستن، اولویت‌های رقابتی پیش میاد، و به احتمال زیاد، شما به کمک تیم‌هایی با اهداف کاملاً متفاوت نیاز دارید. با سنجیدن ریسک، پاداش و احتمال اجرا، می‌تونید تصمیمات آگاهانه‌تری درباره اینکه کدوم رفع‌ها بیشترین تأثیر رو خواهند داشت، بگیرید.
به همون اندازه، نحوه انتقال اون اولویت‌ها اهمیت داره. وقتی درخواست‌های سئو رو بر اساس ارزش کلی کسب‌وکار ارائه می‌دید، شانس خودتون رو برای تأمین زمان توسعه و حمایت بین تیمی افزایش می‌دید.
پاسخی بگذارید