WP Engine در برابر Automattic: قضاوت‌ها حکم به ادامه دعوای WP Engine دادند
قاضی ناظر بر پرونده حقوقی بین WP Engine و شرکت Automattic (به همراه مت مولنوگ)، حکمی صادر کرده که ماجرا رو جالب‌تر کرده. طبق این حکم، دو تا از ادعاهای WP Engine کاملاً رد شده، چند مورد دیگه اجازه پیدا کردن که به جریان بیفتن و برای اصلاح بقیه ادعاها هم به WP Engine فرصت داده شده.
سخنگوی WP Engine در بیانیه‌ای به Search Engine Journal گفته:
«ما خوشحالیم که اکثر ادعاهامون دارن به مراحل بعدی میرن و به موضع حقوقی محکم و توانایی‌مون برای پیروزی در دادگاه ایمان داریم.»
۹ ادعا به جریان می‌افتند و یکی نصفه و نیمه باقی می‌ماند
مورد ۱ و ۲
- مورد ۱: دخالت عمدی در قراردادها
- مورد ۲: دخالت عمدی در فرصت‌های اقتصادی آینده
این دو مورد از درخواست رد شکایت جون سالم به در بردن. این یعنی WP Engine حالا می‌تونه تلاش کنه تا ثابت کنه که Automattic و مولنوگ توی قراردادها و فرصت‌های تجاریش دخالت کردن. این نشون میده که قاضی رویکرد کلی WP Engine یعنی «شما دارید کسب‌وکار ما رو خراب می‌کنید» رو کاملاً رد نکرده. اگه WP Engine توی این موارد برنده بشه، می‌تونه خسارت هم دریافت کنه.
در مجموع، حکم قاضی به ۹ ادعا اجازه ادامه داد و یکی هم به صورت ناقص پابرجا موند.
این‌ها بقیه ادعاهایی هستن که پابرجا موندن و اجازه دارن به جریان بیفتن:
- دسترسی غیرمجاز CFAA (مورد ۱۹):
این مورد به این اتهام مرتبطه که Automattic و مولنوگ مخفیانه افزونه ACF متعلق به WP Engine رو با افزونه SCF خودشون روی سایت‌های مشتریان و بدون اجازه جایگزین کردن. - رقابت ناعادلانه (مورد ۵)
این ادعا به رفتارهای Automattic، از جمله جایگزینی غیرمجاز افزونه و مشکلات مربوط به علامت تجاری، مرتبطه که طبق قوانین کالیفرنیا، مصداق اقدامات تجاری غیرقانونی و ناعادلانه محسوب میشه. - افترا (مورد ۹) و تهمت تجاری (مورد ۱۰)
این موارد مربوط به بیانیه‌هایی در سایت WordPress.org هستن که ادعا می‌کنن WP Engine یک «کپی ارزون‌قیمت» از وردپرس ارائه داده و یک «نمونه دستکاری شده و نامشروع از کد GPL وردپرس» رو تحویل داده. - تهمت شفاهی (مورد ۱۱):
این ادعا بر اساس صحبت‌های عمومی مولنوگ در WordCamp US و یک مصاحبه زنده است که در اون، WP Engine رو «انگل» و آسیب‌رسان به جامعه متن‌باز توصیف کرده. - قانون لانهام (مورد ۱۷: رقابت ناعادلانه) و قانون لانهام (مورد ۱۸: تبلیغات دروغین)
شرکت Automattic و مولنوگ درخواست رد بخشی از این موارد رو داشتن، اما درخواستشون پذیرفته نشد؛ بنابراین این دو مورد هم به جریان خودشون ادامه میدن.
این همون ادعاییه که نصفه و نیمه پابرجا مونده:
منع انکار پس از اقرار (مورد ۶)
این ادعا بر اساس وعده‌های مشخصی مثل میزبانی رایگان افزونه در wordpress.org مطرح شده که دادگاه اون‌ها رو برای ادامه разбирательства به اندازه کافی مشخص دونست. در مقابل، بیانیه‌های کلی‌تری مثل «همه خوش آمدید» برای پشتیبانی از این ادعا بیش از حد مبهم تشخیص داده شد.
دو ادعا رد شدند، اما با فرصت اصلاح
قاضی دو تا از ادعاها رو با عبارت «فرصت اصلاح» (leave to amend) رد کرد. این یعنی دادگاه در نحوه طرح این ادعاها توسط WP Engine مشکلی پیدا کرده. این ادعاها از نظر قانونی کافی نبودن، اما قاضی به WP Engine این فرصت رو داده که شکایت‌نامه‌اش رو برای رفع مشکلات به‌روزرسانی کنه. اگه WP Engine بتونه با موفقیت این اصلاحات رو انجام بده، این ادعاها دوباره به پرونده برمی‌گردن.
دو ادعایی که با فرصت اصلاح رد شدن این‌ها هستن:
۱. ادعاهای ضدانحصار در زمینه انحصارگرایی، تلاش برای انحصار و پیوند غیرقانونی محصولات (قانون شرمن و قانون کارترایت).
در مورد ادعاهای ضدانحصار، دادگاه اعلام کرد که WP Engine نتونسته یک بازار مشخص رو تعریف کنه و گفت:
«…مصرف‌کنندگانی که با انتخاب سیستم مدیریت محتوای وب وردپرس وارد اکوسیستم وردپرس میشن، می‌دونن که به بازارهای ثانویه وردپرس محدود (lock-in) خواهند شد. فریبکاری و اقدامات اخاذی‌گونه مولنوگ، این اصل اساسی عملکرد بازار وردپرس رو تغییر نداده.»
۲. ادعای اخاذی تحت قانون CFAA (مورد ۳): WP Engine ادعا کرده بود که Automattic تهدید کرده دسترسی به wordpress.org رو مسدود می‌کنه و درخواست هزینه مجوز کرده.
در مورد ادعای اخاذی، WP Engine مدعی بود که Automattic و مولنوگ با تهدید به مسدود کردن دسترسی WP Engine به wordpress.org و درخواست هزینه‌های مجوز، قانون کلاهبرداری و سوءاستفاده رایانه‌ای (CFAA) رو نقض کردن.
دادگاه این ادعا رو با فرصت اصلاح رد کرد و اعلام کرد که این اتهامات به اندازه کافی «اخاذی» رو طبق استانداردهای CFAA ثابت نمی‌کنه. قاضی اشاره کرد که صرفاً تهدید به مسدود کردن دسترسی، حتی با درخواست مجوز، الزامات قانونی رو برآورده نمی‌کنه. با این حال، به WP Engine فرصت داده شده که شکایت‌نامه رو اصلاح کنه.
دو ادعا که کاملاً رد شدند
دو تا از ادعاهای WP Engine کاملاً رد شدند:
- مورد ۴: تلاش برای اخاذی (قانون جزایی کالیفرنیا)
- مورد ۱۶: سوءاستفاده از علامت تجاری
مورد ۴
مورد ۴ به این دلیل رد شد که قانون جزایی کالیفرنیا به دادستان‌های دولتی اجازه میده تا اتهامات کیفری برای تلاش برای اخاذی مطرح کنن، اما به طرف‌های خصوصی مثل WP Engine این حق رو نمیده که تحت اون قانون شکایت کنن. رد این ادعا به این معنی نیست که رفتار Automattic اخاذی محسوب نمیشه، بلکه به این دلیله که آیا WP Engine اختیار قانونی برای استفاده از اون قانون در یک پرونده مدنی رو داشته یا نه.
مورد ۱۶
دادگاه مورد ۱۶ رو رد کرد چون سوءاستفاده از علامت تجاری فقط به عنوان یک ابزار دفاعی شناخته میشه، نه یک دعوای حقوقی مستقل که بشه جداگانه مطرحش کرد. البته WP Engine هنوز هم می‌تونه بعداً، اگه Automattic سعی کنه علائم تجاری‌اش رو علیه اون‌ها اعمال کنه، موضوع سوءاستفاده از علامت تجاری رو به عنوان یک دفاع مطرح کنه.
متن دقیق حکم اینه:
«از اونجایی که WP Engine هیچ سندی ارائه نکرده که نشون بده میشه سوءاستفاده از علامت تجاری رو به عنوان یک شکایت مستقل (و نه فقط یک ابزار دفاعی) مطرح کرد، دادگاه درخواست متهمان برای رد کردن مورد ۱۶ رو قبول می‌کنه. البته این موضوع، حق WP Engine برای استفاده از این مورد به عنوان یک ابزار دفاعی در مراحل بعدی پرونده رو از بین نمی‌بره.»
پست وبلاگ مت مولنوگ درباره این حکم
مدیرعامل Automattic و هم‌بنیان‌گذار وردپرس، یک پست وبلاگ خوش‌بینانه درباره حکم دادگاه منتشر کرد که خلاصه ساده‌شده‌ای از دستور دادگاه رو ارائه می‌داد. البته که این کار مشکلی نداره، اما ساده‌سازی می‌تونه باعث بشه جزئیات از قلم بیفتن. حق با اونه که این تصمیم، پرونده رو محدودتر کرده و ادعای تلاش برای اخاذی برای همیشه از بازی خارجه.
اون نوشته:
«…دادگاه چند مورد از جدی‌ترین ادعاهای WP Engine و Silver Lake رو رد کرده — ضدانحصار، انحصارگرایی و اخاذی از دور خارج شدن!»
ادعای تلاش برای اخاذی تحت قانون جزایی کالیفرنیا (مورد ۴) واقعاً «از دور خارج شده»، اما نه به خاطر بی‌اساس بودن ادعای WP Engine. این مورد رد شد چون ادعای WP Engine بر اساس یک قانون جزایی کالیفرنیا بود که به دادستان‌های دولتی اجازه طرح دعوا رو میده، نه به طرف‌های خصوصی.
مورد ۳، یعنی ادعای اخاذی تحت قانون کلاهبرداری و سوءاستفاده رایانه‌ای (CFAA)، با فرصت اصلاح رد شده؛ این یعنی WP Engine فرصت داره مشکل ادعاش رو برطرف کنه و دوباره اون رو ثبت کنه.
ادعاهای ضدانحصار و انحصارگرایی (موارد ۱۲ تا ۱۵) هم رد شدن، اما با فرصت اصلاح. این یعنی اون‌ها هم برای همیشه از بین نرفتن.
پست وبلاگ اون یک خلاصه فنی درسته که جزئیات مهمی رو نادیده گرفته.
اما این ساده‌سازی، مواردی رو که قاضی اجازه داده به جریان بیفتن، نادیده می‌گیره:
درخواست Automattic برای رد کردن مورد ۱ (دخالت عمدی در قراردادها) و مورد ۲ (دخالت عمدی در فرصت‌های اقتصادی آینده) رد شده و هر دو مورد به مراحل بعدی میرن. این یعنی WP Engine اگه در این موارد برنده بشه، به طور بالقوه می‌تونه خسارت هم دریافت کنه.
و البته موارد دیگه‌ای هم هستن که به مسیرشون ادامه میدن:
- CFAA (مورد ۱۹): این مورد خیلی مهمه. این ادعا مطرح می‌کنه که Automattic مخفیانه افزونه پرکاربرد ACF متعلق به WP Engine رو با افزونه SCF خودش روی سایت‌های مشتریان و بدون رضایت اون‌ها عوض کرده. دادگاه این اتهامات رو به اندازه کافی قابل قبول دونسته تا به مرحله بعد برن.
- رقابت ناعادلانه (مورد ۵): این ادعا به رفتارهای Automattic، از جمله جایگزینی غیرمجاز افزونه و مشکلات مربوط به علامت تجاری، مرتبطه که مصداق اقدامات تجاری غیرقانونی و ناعادلانه طبق قوانین کالیفرنیاست. (دادگاه به طور مشخص به ادعاهای پابرجا مونده CFAA و قانون لانهام به عنوان مبنای قانونی برای ادامه این مورد اشاره کرده.)
- افترا (مورد ۹) و تهمت تجاری (مورد ۱۰): بر اساس بیانیه‌هایی در WordPress.org که ادعا می‌کنن WP Engine یک «کپی ارزون‌قیمت» از وردپرس ارائه داده و یک «نمونه دستکاری شده و نامشروع از کد GPL وردپرس» رو تحویل داده.
- تهمت شفاهی (مورد ۱۱): ریشه در صحبت‌های عمومی مولنوگ در WordCamp US و یک مصاحبه زنده داره که در اون، WP Engine رو «انگل» و آسیب‌رسان به جامعه متن‌باز توصیف کرده.
- قانون لانهام (مورد ۱۷: رقابت ناعادلانه) و قانون لانهام (مورد ۱۸: تبلیغات دروغین): متهمان درخواست رد بخشی از این موارد رو داشتن، اما دادگاه نپذیرفت. هر دو مورد زنده هستن و به مسیر خودشون ادامه میدن.
پاسخی بگذارید