محتوای تب‌بندی شده می‌تونه سفر کاربر (user journey) رو بهتر کنه، اما گوگل چطوری اونو بررسی می‌کنه؟ آیا این یک فاکتور رتبه‌بندی هست؟
تب‌ها و آکاردئون‌های درون صفحه یه نوع کنترل رابط کاربری هستن که می‌تونن تجربه کاربری رو با تقسیم محتوا به بخش‌های منطقی بهبود بدن.
بازدیدکننده‌های صفحه می‌تونن با رفتن به هر تب یا کلیک کردن برای نمایش یه بخش جدید متن از آکاردئون، بین نماهای مختلف جابجا بشن.
اما این چه تأثیری روی ارزش سئوی محتوایی داره که تا زمانی که کاربر سمتش نره و نشونش نده، پنهانه؟
طی سال‌ها خیلی‌ها سؤال کردن که آیا گوگل هنوز از این نوع محتوای پنهان تو الگوریتم رتبه‌بندیش استفاده می‌کنه یا نه.
پس بیاین ببینیم چی به چیه.
ادعا: محتوای “پنهان” یک فاکتور رتبه‌بندی هست
سؤال اینجاست که آیا گوگل محتوایی رو که در ابتدا با استفاده از المان‌های طراحی/تجربه کاربری از دید کاربر پنهان شده، کم ارزش می‌کنه یا حتی نادیده می‌گیره یا نه.
مهمه بدونیم که ما درباره پنهان کردن متن برای دستکاری الگوریتم با استفاده از CSS برای قرار دادنش خارج از صفحه یا پنهان کردنش روی پس‌زمینه صحبت نمی‌کنیم.
تب‌ها و آکاردئون‌ها برای سازماندهی محتوای صفحه درست مثل همنام‌های قدیمی‌شون تو دنیای بایگانی کاغذی استفاده میشن.
تو صفحات وب، تب‌ها معمولاً به صورت افقی چیده میشن.
کاربر می‌تونه بدون اینکه مجبور باشه هر بار یه صفحه جدید رو لود کنه، از این تب به اون تب بره و محتوای جدید رو ببینه.
با آکاردئون‌ها، کاربرها می‌تونن برای باز کردن هر کدوم کلیک کنن. معمولاً وقتی یه بخش جدید باز میشه، بقیه بسته میشن (اما نه همیشه، که می‌تونه منجر به یه صفحه خیلی طولانی از متن بشه).
تب‌ها و آکاردئون‌ها می‌تونن برای موارد زیر مفید باشن:
- محتوای سؤالات متداول
- رونوشت ویدیوها یا محتوای توصیفی برای دسترسی‌پذیری
- نظرات کاربران، که می‌تونن کوتاه شده باشن اما به کاربرها گزینه “بیشتر بخوانید” رو بدن
- پیمایش در موضوعات پیچیده
- دسته‌بندی انواع اطلاعات در یک صفحه واحد
- و خیلی چیزای دیگه
شواهدی که نشون میده محتوای تب‌بندی شده یک فاکتور رتبه‌بندی هست
این چیزیه که دستورالعمل‌های وبمستر گوگل درباره محتوای پنهان در تب‌ها میگه:
“محتوای مهم سایتتون رو به طور پیش‌فرض قابل مشاهده کنید. گوگل می‌تونه محتوای HTML پنهان شده در عناصر ناوبری مثل تب‌ها یا بخش‌های گسترش‌پذیر رو بررسی کنه.
با این حال، ما این محتوا رو برای کاربران کمتر قابل دسترس می‌دونیم و معتقدیم که باید مهم‌ترین اطلاعاتتون رو در نمای پیش‌فرض صفحه قابل مشاهده کنید.”
مت کاتس در سال 2013 از دیدگاه هرزنامه به این موضوع پرداخت و در پاسخ به سؤال یه بیننده گفت: “گوگل چطور با محتوای پنهانی که با کلیک کردن یه دکمه قابل مشاهده میشه برخورد می‌کنه؟”
اون گفت که دلایل خوبی از نظر قابلیت استفاده برای استفاده از ساختار آکاردئونی یا تب‌بندی شده وجود داره که به کاربرها اجازه میده محتوا رو پنهان و آشکار کنن.
تا زمانی که سعی نکنی با متن پنهان و بیش از حد بهینه شده فریبکاری کنی، هیچ اقدام ضد هرزنامه‌ای رو فعال نمی‌کنی.
این به ما میگه که گوگل تب‌ها یا آکاردئون‌های درست ساختار یافته و قالب‌بندی شده رو به عنوان متن پنهان نمی‌بینه.
اما آیا محتوای داخل این تب‌ها همون وزن محتوای صفحه‌ای رو داره که همیشه قابل مشاهده‌ست؟
در سال 2014، از جان مولر گوگل درباره گزارش‌هایی پرسیده شد که می‌گفتن گوگل موقع رندر کردن صفحات، محتوایی رو که برای کاربر قابل مشاهده نیست مگر اینکه روی دکمه “کلیک کنید تا گسترش یابد” کلیک کنه، نادیده می‌گیره.
مولر گفت:
“فکر می‌کنم ما مدت زیادیه که داریم کار مشابهی انجام می‌دیم، که اگه بتونیم تشخیص بدیم که محتوا واقعاً پنهانه، فقط سعی می‌کنیم یه کم ارزشش رو کم کنیم. ما می‌بینیم که هنوز اونجاست، اما کاربر نمی‌بینتش. بنابراین، احتمالاً چیزی نیست که برای این صفحه حیاتی باشه.”
اون اشاره کرد که هم درباره آکاردئون‌ها و هم تب‌ها صحبت می‌کنه، و توصیه کرد که اگه می‌خواین محتوا ایندکس بشه، مطمئن شین که برای کاربرها قابل مشاهده‌ست.
شواهدی که نشون میده محتوای تب‌بندی شده یک فاکتور رتبه‌بندی نیست
نکته اینه که به جز اون بخش از دستورالعمل‌های وبمستر، اون توصیه‌ها درباره محتوای تب‌بندی شده خیلی قدیمیه.
درک گوگل از اینکه چی یه تجربه کاربری عالی می‌سازه تکامل پیدا کرده، به خصوص وقتی پای موبایل وسطه.
در سال 2016، گری ایلیس از گوگل به یه سؤال توییتری پاسخ داد که می‌پرسید آیا محتوای داخل المان‌های درون صفحه مثل آکاردئون‌ها در موبایل کم ارزش میشه، و پاسخش واضح بود:
“نه، تو دنیای mobile-first، محتوایی که برای تجربه کاربری پنهان شده باید وزن کامل داشته باشه.”
مولر اخیراً در مارس 2020 تو یه قسمت از ساعات اداری مرکز وبمستر گوگل تأیید کرد که محتوای تب‌بندی شده و آکاردئونی کم ارزش نمیشه. وقتی ازش پرسیده شد:
“تو دنیای mobile-first indexing، آیا محتوای پنهان پشت تگ‌ها و آکاردئون‌ها هنوز کم ارزش میشه – مثلاً، چون احتمال کمتری هست که توسط یه کاربر دیده بشه؟”
مولر پاسخ داد:
“نه. مشخصاً، وقتی صحبت از محتوای صفحات موبایل میشه، ما هر چیزی رو که تو HTML هست در نظر می‌گیریم.
پس اگه چیزی اونجا باشه که ممکنه در یه نقطه‌ای برای کاربرها قابل مشاهده باشه، ما اون رو تو ایندکس می‌گنجونیم. این کاملاً عادیه.”
نظر ما درباره محتوای تب‌بندی شده به عنوان یک فاکتور رتبه‌بندی
محتوا یه فاکتور رتبه‌بندی هست – و شما با اینکه به کاربرها اجازه بدین کنترل کنن چه محتوایی رو ببینن و چه زمانی، ارزش اون محتوا رو کم نمی‌کنید.
تب‌بندی کردن محتوا اساساً همون چیزیه که تب‌بندی نکردنشه.
پس آیا در نهایت مهمه که اون محتوا تب‌بندی شده باشه یا نه؟
ما می‌دونیم که با mobile-first indexing، گوگل به محتوای تب‌بندی شده همون وزنی رو میده که به بقیه متن صفحه میده.
محتوا بخش کلیدیه، نه این واقعیت که تب‌بندی شده یا نه.
راه‌های زیادی برای “پنهان کردن” محتوای تب‌بندی شده وجود داره – که بعضی‌هاشون برای گوگل غیرممکن می‌کنن که اونو بررسی کنه.
و اگه گوگل نتونه محتوا رو بررسی کنه، اون محتوا دیده نمیشه یا کمکی به رتبه‌بندی شما نمی‌کنه.
محتوای تب‌بندی شده و آکاردئونی، وقتی درست استفاده بشه، می‌تونه تجربه کاربری رو هم به خصوص روی موبایل بهبود بده.
اگه سعی می‌کنی از متن پنهان به طور فریبکارانه استفاده کنی، اونجاست که خطر یه جریمه جزئی یا جریمه روی کل سایت رو به جون می‌خری.
باز هم برای روشن شدن موضوع: بخش کلیدی، فریبکاریه، نه این واقعیت که محتوا اتفاقاً به طور فریبکارانه تب‌بندی شده.
به عنوان بهترین روش، از این المان‌ها صرفاً از دیدگاه تجربه کاربری استفاده کن.
نگاهی بنداز به اینکه چطور خود گوگل از یه ساختار آکاردئونی تو صفحه منبع راهنمای کنسول جستجوش استفاده می‌کنه:
آکاردئون به عنوان یه ابزار ناوبری برای نمایش سؤالات متداول استفاده شده.
کلیک کردن روی یه سؤال یه صفحه جداگانه رو باز می‌کنه که پاسخ طولانی‌تر اونجا قرار داره.
این کار هم اهداف مرتبط با تجربه کاربری و هم اهداف در راستای سئو رو برآورده می‌کنه.
برای کاربر ساده‌ست که همه موضوعات کلی رو با یه نگاه ببینه و به سؤالات خاص‌تر برسه.
اونا می‌تونن به یه صفحه متمرکزتر برن و تو پاسخی که انتخاب کردن عمیق بشن، به جای اینکه 15 یا 20 تا پاسخ کم و بیش نامرتبط تو محتوای اصلی صفحه باز و بسته بشن.
هر پاسخ جداگانه از نظر سئو به عنوان یه پاسخ معتبر به یه سؤال خاص تو صفحه خودش قوی‌تره.
اول به این فکر کن که چطور می‌تونی سفر و تجربه بازدیدکننده رو با محتوات بهبود بدی.
بیشتر وقتا، این دقیقاً همون کاریه که باید برای بهبود سئوت هم انجام بدی.
