کشف شد: گوگل برای سندهای گمشده‌اش، از لوپ‌های ریدایرکت ۳۰۱ بی‌نهایت استفاده می‌کنه!
گوگل با استفاده از ریدایرکت ۳۰۱ به جای خطای ۴۰۴، حلقه‌های خزش (crawl) بی‌پایان ساخته. آیا اونا چیزی می‌دونن که ما نمی‌دونیم، یا دارن اشتباه می‌کنن؟
گوگل مستندات قدیمی داده‌های ساختاریافته (structured data) رو حذف کرده، اما به جای اینکه پاسخ ۴۰۴ برگردونه، تصمیم گرفته URLهای قدیمی رو به یک صفحه گزارش تغییرات (changelog) ریدایرکت کنه که اون صفحه هم دوباره به همون URL قدیمی لینک می‌ده! این کار باعث ایجاد یک حلقه بی‌نهایت بین این دو صفحه شده. هرچند از نظر فنی این یک خطای ۴۰۴ نرم (soft 404) نیست، اما استفاده جالبی از ریدایرکت ۳۰۱ برای یک صفحه حذف‌شده به حساب میاد و اصلاً شبیه کاری نیست که سئوکارها معمولاً با صفحات حذف‌شده و پاسخ‌های سرور ۴۰۴ انجام می‌دن. آیا گوگل اشتباه کرده؟
اگه فقط از زاویه صفحه گزارش تغییرات به موضوع نگاه کنیم، بله، به نظر یک اشتباه میاد. یک صفحه دیگه هم مربوط به ژوئن ۲۰۲۵ وجود داره که پایان پشتیبانی از اون صفحات رو اعلام می‌کنه و اون هم به مستندات داده‌های ساختاریافته‌ای که هنوز منسوخ نشدن لینک می‌ده. اما رفتار گوگل با این صفحات یکسان نیست. بعضی از لینک‌ها به صفحه گزارش تغییرات میرن و یک حلقه تکراری ایجاد می‌کنن، ولی یکی از اون‌ها خطای ۴۰۴ برمی‌گردونه که خب، این همون رفتار مورد انتظار ماست.
گوگل مستندات داده‌های ساختاریافته رو حذف کرد
گوگل بی‌سروصدا در بخش گزارش تغییرات خودش اعلام کرد که مستندات منسوخ‌شده داده‌های ساختاریافته رو حذف کرده. اطلاعیه این کار سه ماه پیش در ماه ژوئن داده شده بود و حالا بالاخره این مستندات قدیمی حذف شدن.
این صفحات حذف‌شده، مربوط به داده‌های ساختاریافته‌ای هستن که دیگه پشتیبانی نمی‌شن:
- اطلاعات دوره (Course info)
- حقوق تخمینی (Estimated salary)
- ویدیوی آموزشی (Learning video)
- اطلاعیه ویژه (Special announcement) – که پاسخ خطای ۴۰۴ برمی‌گردونه
- لیست وسایل نقلیه (Vehicle listing)
این صفحات کاملاً حذف شدن. رفتن که رفتن و احتمالاً دیگه هم برنمی‌گردن. روال معمول تو این جور مواقع اینه که پاسخ سرور ۴۰۴ (صفحه یافت نشد) برگردونده بشه. اما این چیزی نیست که در عمل اتفاق افتاده.
گوگل به جای پاسخ ۴۰۴، برای بعضی از این صفحاتِ تغییرکرده، یک ریدایرکت ۳۰۱ به صفحه گزارش تغییرات برمی‌گردونه. چیزی که این وضعیت رو کمی عجیب و غریب می‌کنه اینه که خودِ گوگل از داخل صفحه گزارش تغییرات، دوباره به همون صفحه حذف‌شده لینک داده که اون هم دوباره به صفحه گزارش تغییرات ریدایرکت می‌شه و در نتیجه یک حلقه بی‌نهایت بین این دو صفحه درست می‌کنه. یک صفحه دیگه هم هست (همون اطلاعیه ژوئن ۲۰۲۵)، اما به محض اینکه از اونجا روی لینک کلیک می‌کنید و به صفحه گزارش تغییرات می‌رید، این حلقه بی‌نهایت ریدایرکت شروع می‌شه.
تصویری از صفحه گزارش تغییرات
در تصویر بالا، من لینک مربوط به داده ساختاریافته اطلاعات دوره (Course Info) رو با رنگ قرمز مشخص کردم.
عبارت «course info» به این URL لینک شده:
https://developers.google.com/search/docs/appearance/structured-data/course-infoکه مستقیم به صفحه گزارش تغییرات در این آدرس ریدایرکت می‌شه:
https://developers.google.com/search/updates#september-2025که طبیعتاً، این صفحه همون لینکی رو داره که به پنج آدرس حذف‌شده اشاره می‌کنه و در نتیجه یک حلقه بی‌پایان درست می‌کنه.
این وضعیت نه برای تجربه کاربری (UX) خوبه و نه برای خزنده‌ها (crawlers). پس سؤال اینه که اصلاً چرا گوگل این کار رو کرده؟
ریدایرکت‌های ۳۰۱ یک گزینه برای صفحات حذف‌شده هستن، پس از نظر فنی کار گوگل برای استفاده از ریدایرکت ۳۰۱ درسته. اما، معمولاً از ریدایرکت ۳۰۱ برای هدایت کاربر «به یک URL دقیق‌تر» استفاده می‌شه؛ یعنی ریدایرکت به یک صفحه جایگزین که هدف یکسان یا مشابهی داره.
از نظر فنی، گوگل خطای ۴۰۴ نرم ایجاد نکرده. ولی روشی که برای مدیریت صفحات حذف‌شده به کار برده، یک لوپ درست می‌کنه که خزنده‌ها رو بین صفحه حذف‌شده و صفحه گزارش تغییرات، مدام می‌فرسته و برمی‌گردونه. به نظر می‌رسید تجربه بهتری برای کاربر و خزنده‌ها بود اگر به جای ایجاد این حلقه بی‌نهایت، به پست وبلاگ ژوئن ۲۰۲۵ لینک می‌دادن؛ پستی که توضیح می‌ده چرا این نوع داده‌های ساختاریافته دیگه پشتیبانی نمی‌شن.
فکر نمی‌کنم این کاری باشه که اکثر سئوکارها یا مدیران سایت‌ها انجام بدن، پس چرا گوگل فکر می‌کنه ایده خوبیه؟
تصویر شاخص از Shutterstock/Kues
پاسخی بگذارید